Praca w mikroklimacie gorącym może spowodować:
- udar cieplny,
- wyczerpanie cieplne,
- kurcze cieplne mięśni,
- omdlenie cieplne
- zmiany na skórze.
Działanie środowiska cieplnego należy wiązać z czasem, a wzrost tętna, maksymalny wydatek potu oraz wzrost temperatury wnętrza ciała są czułymi wskaźnikami obciążenia cieplnego organizmu i wyznaczają granice tolerancji niekorzystnego wpływu środowiska pracy na organizm człowieka.
W praktyce ocena tolerancji dokonywana za pomocą oznaczania wymienionych wskaźników jest zbyt uciążliwa. Uproszczeniem jest określanie wskaźników skuteczności biologicznej organizmu, z których jeden WBGT (wet bulb globe temperature) – jest opisany w normie PN-N-08011:1985.
Niestety na podstawie wartości wskaźnika obciążenia termicznego WBGT nie można ustalić wymaganej skuteczności środków ochrony indywidualnej. Metoda ta może być jedynie zastosowana do jakościowego stwierdzenia braku komfortu cieplnego, co związane jest z koniecznością zastosowania środków ochrony indywidualnej.
Artykuł pochodzi ze strony: www.ciop.pl